KIM JESTEM?

KIM  JESTEM ?

Znów  znalazłem się na kolejnym zakręcie

Welon myśli przesłonił rozsądku granicę

Zatopiony w przeżyć szalonym odmęcie

Usiłuje odnaleźć właściwą mi ulicę

Potok wątpliwości jak grad mnie zasypał

Potok zdarzeń niczym burza przytłoczył

A rozsądek bez przerwy i wciąż pytał

I zaprosił do pomocy moje oczy

Na tej dziwnej wewnętrznej naradzie

Nikt wołań serca nie posłuchał

Rozum ścierał się z duszą w tyradzie

Lecz odpowiedź na nią wciąż była głucha

Nie znam  przecież prostych odpowiedzi

Dla pytań, które są  głosem rozsądku

Jak długo tylko umysłem się śledzi

Życia przebieg od samego początku

Nie rozprawię się wewnętrznie sam z sobą

Nie pogodzę zdania w sercu i w rozumie

Bo wciąż jestem tylko zwykłą osobą

Jedną z wielu zagubionych w wielkim tłumie