KAMIENIE SZLACHETNE

Słodką obietnicę od ciebie usłyszałem

Prośbę błogą bym wciąż miał otwarte ręce

I w te zapewnienia uwierzyć ci miałem

A łzą diamentową płakało moje serce

Czym tak naprawdę jest przebaczenie

Gdy uczucie od dawna jest w poniewierce

I wciąż podkarmiasz we mnie złe wspomnienie

A łzą rubinową jeszcze krwawi serce

W dziecięcej kołysce wybaczenie drzemie

Jak piękna bajka śpią baśniowe słowa

Czy wraz z szafirem nocy coś we mnie odmienię

Czy tylko zabłyszczy łza szafirowa

Kto pyta nie błądzi, lecz kto zbłądził płacze

Dopóki w nim samym smutek nie przeminie

I łzy nie uwolnią jego duszy tułaczej

Bo choć żyje jest jak owad zatopiony w bursztynie

Sam już nie wiem.. Błądzę? Czy dobrze zrobiłem

Wierząc Ci lecz tracąc może drugą szansę

Nim zdążyło się narodzić..  ja już je zabiłem

W przebaczeniu dla ciebie zgubiłem szczęście własne

Kamieni szlachetnych łzami płacze serce

Lecz w jego środku tkwią zwykłe kamienie

Pewnie już na wieki pozostanę w rozterce

I będą w niej dotąd aż sam czegoś nie zmienię