JACEK MALCZEWSKI "ŚMIERĆ"

Nie wiadomo czy to już wieczór? Czy może dzień jeszcze?

Granatowo- stalowe niebo zawisło jak zwiastun nieszczęścia

W dali drzewami targają dziwne chłodne dreszcze

I tylko strzec przygotowuje się do swojego  odejścia

Nie ma w nim strachu ani nerwowości, 

Uklęknął przed śmiercią , dłonie w modlitwie złożył

Widać, że to koniec już jego starości

I że wystarczy mu już wieku do którego dożył..

Śmierć…

Choć w dłoni trzyma kosę nie jest przecież katem

Nie chce starca skrzywdzić wiec  palcami zasłania

Jego oczy by w spokoju pożegnał się z tym światem..

Bo od księgi losu  nie ma odwołania

Ma wzrok  tak stanowczy choć dotyk jej dłoni 

jest ciepły  i delikatny jak całus najsłodszy

Jeszcze dłonią lekko musnęła go  po skroni

By nie bał się iść za nią i by stąd teraz odszedł

Widać też, że jej przyjście  nie  jest zaskoczeniem

Że ów człowiek wiedział .. i wyszedł na spotkanie

I jedno co mnie uderza.. to, to wielkie milczenie

W którym  łączy się  razem  życie z umieraniem..

Tak ..To chyba jednak  nie dzień lecz  zmierzchanie

Bo cień ukrył się ..gdzieś  w polnym ściernisku  tuż po żniwie

Plon zebrany… wiec kolej jest na śmierci stanie

I zakończyć swoje życie , zakończyć  szczęśliwie